Zakłucia - Konsekwencje
Choroby zakaźne Główny problem związany z nakłuciami (NSI) nie polega na samym zranieniu, ale na przezskórnej ekspozycji na krew i płyny ustrojowe pacjenta (BBF), które mogą przenosić choroby zakaźne.14 NSI może skutkować transmisją patogenów. Wskutek NSI do ciała pracowników służby zdrowia może zostać wprowadzonych co najmniej 20 różnych patogenów, w tym wirusy, bakterie i grzyby (patrz tabela 1).1, 4
Prawdopodobieństwo zachorowania wskutek zakłucia NSI zależy od różnych niezależnych od siebie czynników: stężenia patogenów w BBF, głębokości rany, objętości krwi, liczby przeniesionych patogenów oraz stopnia infekcji nośnika patogenów.
Wskaźnik serokonwersji oraz dostępność szczepień lub profilaktyka po-ekspozycyjna (PEP) również odgrywają kluczową rolę, ponieważ pracownicy służby zdrowia stają w obliczu ostrej lub chronicznej choroby, a nawet zagrożenia śmiercią.15
Z uwagi na ciężkość kliniczną oraz komplikacje zdrowotne większość wyniszczających chorób kojarzonych z NSI to choroby wywoływane przez przenoszone przez krew patogeny, jak HBV, HCV i HIV (patrz tabela 2). 9 Tabela 1: Choroby przenoszone do organizmów pracowników służby zdrowia wskutek zakłuć. 14, 16 Tabela 2: Wirusy o największym zagrożeniu związanym z transmisją wskutek ostrego zranienia lub zakłucia (kliknij na rysunek aby powiększyć) Wskaźnik zachorowalności Dostępne obecnie dane nt. wskaźnika zachorowalności wskutek zakłuć igłami (NSI) są generalnie niewystarczające i ograniczone, a szczególnie w zakresie danych krajowych i globalnych. Za tę sytuację odpowiedzialne są dwa podstawowe czynniki.
Po pierwsze dane są niekompletne, co wynika z braku systemów nadzoru i raportowania w określonych ośrodkach systemu ochrony zdrowia.9 Drugi czynnik powiązany jest z częstym i utrzymującym się nadal niepełnym raportowaniem incydentów, co zostało potwierdzone przez wiele badań.29 Na przykład Wicker opublikował dane potwierdzające, że tylko 28,7% pracowników służby zdrowia, którzy zostali zranieni donosiło o przypadkach NSI, 50,4% nie raportowało przypadków NSI, natomiast 20,9% raportowało o takich przypadkach okazjonalnie lub nie podawało żadnych informacji w kwestionariuszu.33 Obszerne badanie prowadzone w USA wykazało, że poziom nie raportowania wynosi 58%.31 Inne badania podkreślały wagę nie raportowania przypadków zakłuć igłami, szacując ten wskaźnik na poziomie ponad 90%.32
Wśród podstawowych przyczyn nie raportowania stwierdzono brak czasu, przekonanie, że rana przezskórna nie wiąże się z poważnym ryzykiem ekspozycji, brak wiedzy o mechanizmach raportowania oraz kwestię poufności oraz dyskryminacji zawodowej.33
Szacunkowe dane z USA pokazują, że na terenie szpitali dochodzi rocznie do 385.000 zranień przezskórnych u personelu medycznego.34
Perry i Jagger szacują, że corocznie dochodzi do 500.000 takich przypadków, podczas gdy inni autorzy podają, że rocznie na terenie USA dochodzi nawet do 756.000 tego typu zranień.29, 35
Dostępne dane dla rynków krajów europejskich wskazują na 100.000 przypadków rocznie dla Wielkiej Brytanii i 500.000 w przypadku Niemiec.23, 32, 36
Dane zgromadzone w ramach EPINet sugerują, że w średniej wielkości szpitalu dochodzi do około 30 przypadków NSI na 100 łóżek na rok.4
Koszty związane z ryzykiem NSI generują pośrednio oraz bezpośrednio różne koszta (patrz tabela 3).
Koszty bezpośrednie, takie jak diagnoza kontrolna i procedura lecznicza, będące często konsekwencją zalecanych procedur, wywierają znaczący wpływ na funkcjonowanie placówek służby zdrowia. Koszty pośrednie wynikające z NSI, takie jak utrzymanie personelu, kompensowanie zmniejszenia zatrudnienia i szkód, składki ubezpieczeniowe i ewentualne procesy sądowe, należy również traktować jako poważne (patrz rysunek 6). Co więcej, nawet w przypadku choroby nie-zakaźnej wystąpić może uraz emocjonalny oraz stres, prowadzący w konsekwencji do konieczności skorzystania z pomocy psychoterapeuty oraz do obniżenia produktywności.11 Tabela 3: Koszty powiązane bezpośrednio i pośrednio z NSI. Różne badania zajmowały się zagadnieniem wpływu finansowego NSI. Jako przykładowy bezpośredni koszt krótkoterminowy Hatcher podaje, że pojedynczy przypadek NSI może kosztować placówkę służby zdrowia od 2.234 dolarów (1.409 euro) do 3.832 dolarów (2.417 euro). 37
W przypadku chorób przenoszonych przez krew, do jakich dojdzie w razie NSI, całkowite koszty długotrwałego leczenia ustalono na poziomie nawet 922.000 euro. 38 Rysunek 6: Koszty związane z NSI. Koszty podzielono na 5 różnych poziomów, a numery NSI wzrastają od 1 do 5. Roszczenia odszkodowawcze nie zostały jednoznacznie określone i muszą być rozpatrywane indywidualnie 38 (kliknij na rysunek aby powiększyć)
Prawdopodobieństwo zachorowania wskutek zakłucia NSI zależy od różnych niezależnych od siebie czynników: stężenia patogenów w BBF, głębokości rany, objętości krwi, liczby przeniesionych patogenów oraz stopnia infekcji nośnika patogenów.
Wskaźnik serokonwersji oraz dostępność szczepień lub profilaktyka po-ekspozycyjna (PEP) również odgrywają kluczową rolę, ponieważ pracownicy służby zdrowia stają w obliczu ostrej lub chronicznej choroby, a nawet zagrożenia śmiercią.15
Z uwagi na ciężkość kliniczną oraz komplikacje zdrowotne większość wyniszczających chorób kojarzonych z NSI to choroby wywoływane przez przenoszone przez krew patogeny, jak HBV, HCV i HIV (patrz tabela 2). 9 Tabela 1: Choroby przenoszone do organizmów pracowników służby zdrowia wskutek zakłuć. 14, 16 Tabela 2: Wirusy o największym zagrożeniu związanym z transmisją wskutek ostrego zranienia lub zakłucia (kliknij na rysunek aby powiększyć) Wskaźnik zachorowalności Dostępne obecnie dane nt. wskaźnika zachorowalności wskutek zakłuć igłami (NSI) są generalnie niewystarczające i ograniczone, a szczególnie w zakresie danych krajowych i globalnych. Za tę sytuację odpowiedzialne są dwa podstawowe czynniki.
Po pierwsze dane są niekompletne, co wynika z braku systemów nadzoru i raportowania w określonych ośrodkach systemu ochrony zdrowia.9 Drugi czynnik powiązany jest z częstym i utrzymującym się nadal niepełnym raportowaniem incydentów, co zostało potwierdzone przez wiele badań.29 Na przykład Wicker opublikował dane potwierdzające, że tylko 28,7% pracowników służby zdrowia, którzy zostali zranieni donosiło o przypadkach NSI, 50,4% nie raportowało przypadków NSI, natomiast 20,9% raportowało o takich przypadkach okazjonalnie lub nie podawało żadnych informacji w kwestionariuszu.33 Obszerne badanie prowadzone w USA wykazało, że poziom nie raportowania wynosi 58%.31 Inne badania podkreślały wagę nie raportowania przypadków zakłuć igłami, szacując ten wskaźnik na poziomie ponad 90%.32
Wśród podstawowych przyczyn nie raportowania stwierdzono brak czasu, przekonanie, że rana przezskórna nie wiąże się z poważnym ryzykiem ekspozycji, brak wiedzy o mechanizmach raportowania oraz kwestię poufności oraz dyskryminacji zawodowej.33
Szacunkowe dane z USA pokazują, że na terenie szpitali dochodzi rocznie do 385.000 zranień przezskórnych u personelu medycznego.34
Perry i Jagger szacują, że corocznie dochodzi do 500.000 takich przypadków, podczas gdy inni autorzy podają, że rocznie na terenie USA dochodzi nawet do 756.000 tego typu zranień.29, 35
Dostępne dane dla rynków krajów europejskich wskazują na 100.000 przypadków rocznie dla Wielkiej Brytanii i 500.000 w przypadku Niemiec.23, 32, 36
Dane zgromadzone w ramach EPINet sugerują, że w średniej wielkości szpitalu dochodzi do około 30 przypadków NSI na 100 łóżek na rok.4
Koszty związane z ryzykiem NSI generują pośrednio oraz bezpośrednio różne koszta (patrz tabela 3).
Koszty bezpośrednie, takie jak diagnoza kontrolna i procedura lecznicza, będące często konsekwencją zalecanych procedur, wywierają znaczący wpływ na funkcjonowanie placówek służby zdrowia. Koszty pośrednie wynikające z NSI, takie jak utrzymanie personelu, kompensowanie zmniejszenia zatrudnienia i szkód, składki ubezpieczeniowe i ewentualne procesy sądowe, należy również traktować jako poważne (patrz rysunek 6). Co więcej, nawet w przypadku choroby nie-zakaźnej wystąpić może uraz emocjonalny oraz stres, prowadzący w konsekwencji do konieczności skorzystania z pomocy psychoterapeuty oraz do obniżenia produktywności.11 Tabela 3: Koszty powiązane bezpośrednio i pośrednio z NSI. Różne badania zajmowały się zagadnieniem wpływu finansowego NSI. Jako przykładowy bezpośredni koszt krótkoterminowy Hatcher podaje, że pojedynczy przypadek NSI może kosztować placówkę służby zdrowia od 2.234 dolarów (1.409 euro) do 3.832 dolarów (2.417 euro). 37
W przypadku chorób przenoszonych przez krew, do jakich dojdzie w razie NSI, całkowite koszty długotrwałego leczenia ustalono na poziomie nawet 922.000 euro. 38 Rysunek 6: Koszty związane z NSI. Koszty podzielono na 5 różnych poziomów, a numery NSI wzrastają od 1 do 5. Roszczenia odszkodowawcze nie zostały jednoznacznie określone i muszą być rozpatrywane indywidualnie 38 (kliknij na rysunek aby powiększyć)
Wpływ zakłuć igłami
- Uraz emocjonalny
- Zdenerwowanie
- Niekorzystny wpływ na stosunki rodzinne i społeczne
- Piętno publiczne
- Nieprzyjemnie efekty uboczne farmakoterapii
- Utrzymanie płynności pracy personelu
- Ryzyko zakażeń dla pacjentów
- Choroby
- Śmierć